Wędrówka ku Wielkanocy - I niedziela WIELKIEGO POSTU

         Pokusa nie jest jeszcze grzechem, jest raczej flirtem czy próbą uwodzenia. Bywa jednak, że flirt staje się niebezpieczny, a my całkowicie podatni na propagandę złego. Dlatego tak ważne jest, by zobaczyć Jezusa w Jego walce z pokusami. W tej walce odwraca grzech pierwszych ludzi. Nowy Adam broni się słowem Bożym, które jest jego orężem w spotkaniu z kusicielem. Napisane jest: „nie samym chlebem żyje człowiek”, „nie będziesz wystawiał na próbę Pana”, „Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon”. Zwycięstwo jest w posłuszeństwie Słowu.

O. Tomasz Zamorski OP, „Oremus” Wielki Post 2008, s. 23

Nabożeństwo pokutne kapłanów

         W sobotę po popielcu, 8 marca w rocznicę poświęcenia Bazyliki Katedralnej w Pelplinie odbyło się nabożeństwo pokutne dla kapłanów Diecezji Pelplińskiej. W ten dzień do Pelplina pielgrzymowali także kapłani z naszej parafii.
         O godz. 11.00 nabożeństwu pokutnemu dla kapłanów przewodniczył Ksiądz Biskup Diecezjalny Ryszard Kasyna.
         Słowo Boże dla prezbiterów wygłosił ks. dr hab. Jan Perszon, rekolekcjonista, który w dniach od 5 – 9 marca głosi rekolekcje wielkopostne dla alumnów naszego seminarium.
Nabożeństwo połączone było z adoracją Najświętszego Sakramentu oraz okazją do spowiedzi dla prezbiterów.

List Biskupa Pelplińskiego na Wielki Post AD 2014

UMIŁOWANI W PANU! SIOSTRY I BRACIA!

W środę popielcową rozpoczął się święty czas Wielkiego Postu. Usłyszeliśmy słowa: "Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię" oraz "Pamiętaj człowiecze, że jesteś prochem i w proch się obrócisz". Słowa te przypominają o przemijalności życia ziemskiego i zachęcają do nawrócenia. Dobry i miłosierny Bóg poprzez działanie Kościoła daje nam nadzieję nawrócenia, pokonania grzechu, przemiany na lepsze.

1. Wielki Post jest czasem nawrócenia.

Rozpoczynając Wielki Post wsłuchujemy się na nowo w to, co mówi nam Pan Bóg. On jeden nie zna słowa "kryzys". On ma słowa życia wiecznego. Nawet jeśli życie zaprowadzi nas na pustynię, nawet jeśli staniemy oko w oko z szatanem, wobec pokus tego świata, mamy szansę podjąć walkę, by zmagać się o swoje prawdziwe oblicze, by demaskować zło. Mamy szansę wybrać między drogą Adama, drogą grzechu i drogą Chrystusa, drogą miłości.

Chrystus nie pozostawia nas samych w tej walce i zmaganiu; staje wraz z nami, by być nam przewodnikiem i przyjacielem w naszej drodze do nieba, bo Złego pokonamy tylko złączeni z Chrystusem, wzmocnieni modlitwą i postem. Dziś w Ewangelii ukazuje nam, iż trzeba być jednoznacznym w swoim działaniu. Szatan nie może być dla nas partnerem. Z nim nie ma dialogu, porozumienia, paktu o nieagresji. Dlatego mowa nasza musi być: tak - tak, nie - nie, bo co nadto jest od złego pochodzi. Nie tłumaczmy się, nie usprawiedliwiajmy, nie wdawajmy w dyskusję jak człowiek w raju; mowa nasza niech jest zdecydowana, jednoznaczna i jasna: Idź precz szatanie!

Środa popielcowa - początek Wielkiego Postu

          Środa Popielcowa - dzień, który rozpoczyna w Kościele katolickim okres Wielkiego Postu czyli czterdziestodniowej pokuty - przypada w tym roku 5 marca. Ten dzień ma pobudzić katolików do podjęcia zdecydowanej drogi osobistej odnowy i nawrócenia.
         Wielki Post zakończy się w Wielki Czwartek 17 kwietnia, kiedy to katolicy rozpoczną obchody Triduum Paschalnego Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa. Niedziela Wielkanocna przypada w tym roku 20 kwietnia.
         W Środę Popielcową katolicy rozpoczynają czterdziestodniowy post. Liczba 40 stanowi w Piśmie Świętym wyraz pewnej dłuższej całości, czasu przeznaczonego na jakieś konkretne zadanie człowieka lub zbawcze działanie Boga. W Wielkim Poście Kościół odczytuje i przeżywa nie tylko czterdzieści dni spędzonych przez Jezusa na pustyni na modlitwie i poście przed rozpoczęciem Jego publicznej misji, ale i trzy inne wielkie wydarzenia biblijne: czterdzieści dni powszechnego potopu, po których Bóg zawarł przymierze z Noem; czterdzieści lat pielgrzymowania Izraela po pustyni ku ziemi obiecanej; czterdzieści dni przebywania Mojżesza na Górze Synaj, gdzie otrzymał on od Jahwe Tablice Prawa.
         Okresy i dni pokuty są w Kościele katolickim specjalnym czasem ćwiczeń duchowych, liturgii pokutnej, pielgrzymek o charakterze pokutnym, dobrowolnych wyrzeczeń, jak post i jałmużna, braterskiego dzielenia się z innymi, m.in. poprzez inicjowanie dzieł charytatywnych i misyjnych. Z liturgii znika radosne "Alleluja" i "Chwała na wysokości Bogu", a kolorem szat liturgicznych staje się fiolet. Istotą pozostaje przygotowanie wspólnoty wiernych do największego święta chrześcijan, jakim jest Wielkanoc.
         Wielki Post jest także okresem przygotowania katechumenów do chrztu. Każda niedziela wprowadzała w kolejne tajemnice wiary, a na Wielkanoc podczas Wigilii Paschalnej udzielany jest sam chrzest.
         W pierwszych wiekach chrześcijaństwa przygotowanie do świąt Zmartwychwstania trwało tylko czterdzieści godzin. W późniejszym czasie przygotowania zabierały cały tydzień, aż wreszcie ok. V w. czas ten wydłużył się. Po raz pierwszy o poście trwającym czterdzieści dni wspomina św. Atanazy z Aleksandrii w liście pasterskim z okazji Wielkanocy z 334 r.
         Tradycyjnemu obrzędowi posypania głów popiołem towarzyszą w Środę Popielcową słowa: "Pamiętaj, że jesteś prochem i w proch się obrócisz" albo "Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię".
Sam zwyczaj posypywania głów popiołem na znak żałoby i pokuty znany jest w wielu kulturach i tradycjach. Znajdujemy go zarówno w starożytnym Egipcie i Grecji, jak i u plemion indiańskich oraz oczywiście na kartach Biblii, np. w Księdze Jonasza czy Joela.
         Liturgiczna adaptacja tego zwyczaju pojawia się jednak dopiero w VIII w. Pierwsze świadectwa o święceniu popiołu pochodzą z X w. W następnym wieku papież Urban II wprowadził ten zwyczaj jako obowiązujący w całym Kościele. Z tego też czasu pochodzi zwyczaj, że popiół do posypywania głów wiernych pochodził z palm poświęconych w Niedzielę Palmową poprzedzającego roku.

Apel do wiernych Kościoła Katolickiego w Polsce o modlitwę w intencji Ukrainy

         Wobec wciąż utrzymującej się sytuacji napięcia na Ukrainie i zagrożenia jej integralności, pragniemy zwrócić się do Was, Siostry i Bracia, z apelem o dalszą gorącą modlitwę w intencji pokojowego rozwiązania narastającego konfliktu. W tak trudnej, niestabilnej i zmieniającej się z godziny na godzinę sytuacji, niech w naszych rodzinach, parafiach, wspólnotach, stowarzyszeniach i ruchach katolickich, nie zabraknie gestów duchowej solidarności. Po raz kolejny okażmy naszą jedność z umęczonym narodem Ukraińskim. Ufamy, że nasze modlitewne wołanie do Boga, Pana dziejów i historii, pomoże w znalezieniu najlepszych dróg wyjścia w zaistniałej, pełnej napięcia, konfliktowej sytuacji. Łącząc się ze wszystkimi, którym na sercu leży prawdziwe dobro Ukrainy i życie w bezpieczeństwie oraz pokoju, nadal przyzywajmy światła i mocy Ducha Świętego w podejmowaniu ważnych decyzji. Przypominamy, że żadne rozwiązanie siłowe nie zapewni trwałego pokoju, a przyczyni się jedynie do wzrostu napięcia i eskalacji konfliktu. Niech to nasze wołanie do Boga, zanoszone u progu rozpoczynającego się Wielkiego Postu, uprosi łaskę i zmiłowanie w tych najnowszych dziejach naszego bratniego ukraińskiego narodu.
         Jeszcze raz z całą mocą przypominamy słowa zapisane w naszym wspólnym przesłaniu do narodów Polski i Ukrainy: "(...) współpraca wolnej Polski z wolną Ukrainą jest niezbędna, by w tej części Europy panował pokój, ludzie cieszyli się wolnością religijną, a prawa człowieka nie były zagrożone".

Modlitwa w intencji pokoju na Ukrainie

         Dzień 28 lutego decyzją Prezydium Konferencji Episkopatu Polski poświęcony był modlitwie w intencji Ukrainy. Tego dnia kapłani dekanatu kościerskiego zgromadzili się w parafii św. Michała Archanioła w Rekownicy pod przewodnictwem Księdza Biskupa Wiesława Śmigla.
         W kościele kapłani odmówili modlitwę wieczorną Kościoła – Nieszpory w intencji pokoju na Ukrainie oraz w intencji solenizanta ks. kanonika Zbigniewa Wysieckiego. Duchowni wysłuchali egzorty ojca duchownego dekanatu kościerskiego ks. prałata Jana Ostrowskiego. Na zakończenie modlitwy Ksiądz Biskup udzielił pasterskiego błogosławieństwa.
         Następnie wszyscy kapłani przeszli na plebanię i wzięli udział w konferencji, którą poprowadził ksiądz dziekan przedstawiając sprawy dotyczące życia diecezji i parafii w dekanacie.